H Mia Khalifa, το Παλαιστινιακό και η Διακήρυξη του Μπάλφουρ

Η γνωστή πρώην ηθοποιός ερωτικών ταινιών με μια ανάρτηση στο προφίλ της στο X (πρώην Twitter) επιτίθεται στους Walter Rothschild και Arthur Balfour, ενώ μετά την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου της τρομοκρατικής οργάνωσης Χαμάς στο Ισραήλ σκορπώντας τον θάνατο, αλλά, η ίδια εξέφρασε την στήριξη της στον Παλαιστινιακό λαό. 

Σε πολλές περιπτώσεις, οι απόψεις του Khalifa σχετικά με την ισραηλινοπαλαιστινιακή σύγκρουση έχουν προκαλέσει διαμάχη. Κατά τη διάρκεια της επίθεσης του 2023 υπό την ηγεσία της Χαμάς στο Ισραήλ , έλαβε αντιδράσεις για μια ανάρτηση στο Twitter στην οποία δήλωσε: «Μπορεί κάποιος να πει στους μαχητές της ελευθερίας στην Παλαιστίνη να γυρίσουν τα τηλέφωνά τους και να κινηματογραφήσουν οριζόντια». Αργότερα είπε ότι αυτό το σχόλιο δεν ήταν επιδοκιμασία της βίας και ότι σκόπευε να τονίσει την ανάγκη για παλαιστινιακή ελευθερία: «Θέλω απλώς να καταστήσω σαφές ότι αυτή η δήλωση σε καμία περίπτωση δεν υποστηρίζει [την] εξάπλωση της βίας, είπα συγκεκριμένα αγωνιστές της ελευθερίας γιατί αυτό είναι που οι Παλαιστίνιοι πολίτες… παλεύουν για την ελευθερία κάθε μέρα.»

Μετά από αυτό, το Playboy τερμάτισε τη συμφωνία του για podcasting με τη Khalifa, χαρακτηρίζοντας τα σχόλιά της "κατακριτέα". Επικρίθηκε επίσης από τον ιδιοκτήτη μιας εταιρείας φαρμάκων με έδρα το Άμστερνταμ , ο οποίος της είπε σε ένα tweet να «θεωρήσει [τον εαυτό της] απολυμένο». Η Khalifa αργότερα έγραψε στο Twitter: "Θα έλεγα ότι η υποστήριξη της Παλαιστίνης μου κόστισε επιχειρηματικές ευκαιρίες, αλλά είμαι πιο θυμωμένη με τον εαυτό μου που δεν έλεγξα αν συνάπτω συναλλαγές με Σιωνιστές, λάθος μου.»

Η ίδια έκανε μια ανάρτηση που πυροδότησε ξανά την κόντρα, στο tweet αναφέρεται στους Walter Rothschild και στον Arthur Balfour προσθέτοντας και μερικά «γαλλικά».

Ποιοι είναι όμως οι Walter Rothschild και Arthur Balfour; 

Στις 2 Νοεμβρίου 1917, η βρετανική κυβέρνηση εξέφρασε τη συμπάθειά της με τις εβραιοσιωνιστικές φιλοδοξίες και ανακοίνωσε ότι θα καταβάλει τις «καλύτερες προσπάθειές της»για να διευκολύνει «την εγκαθίδρυση στην Παλαιστίνη ενός εθνικού σπιτιού για τον εβραϊκό λαό» . Η ανακοίνωση ήρθε σε επιστολή του υπουργού Εξωτερικών Arthur Balfour προς τον Lionel Walter, τον 2ο Λόρδο Rothschild (1868-1937), τον ανεπίσημο ηγέτη της βρετανικής εβραϊκής κοινότητας. Η συμφωνία Μπάλφουρ έγινε ο διπλωματικός θεμέλιος λίθος για την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ. Η προέλευση της επιστολής είχε ξεκινήσει στις αρχές του εικοστού αιώνα, όταν ο Chaim Weizmann, ο κορυφαίος εκπρόσωπος του Σιωνισμού στη Βρετανία άρχισε να ζητά υποστήριξη από τον βρετανικό λαό, λίγο αφότου εγκαταστάθηκε στο Μάντσεστερ το 1904. 

Ξεκινώντας το 1916, οι Βρετανοί ήλπιζαν ότι σε αντάλλαγμα για την υποστήριξή τους στον Σιωνισμό, «οι Εβραίοι» θα βοηθούσαν στη χρηματοδότηση των αυξανόμενων δαπανών του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής στο υπουργείο Εξωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου πίστευαν ότι οι Εβραίοι θα μπορούσαν να επικρατήσουν για να πείσουν τις Ηνωμένες Πολιτείες να συμμετάσχουν στον Πόλεμο. Εκείνη την εποχή, υπήρχαν πολύ έντονα φιλοσιωνιστικά αισθήματα από πολλά μέλη της πολιτικής ελίτ και του κατεστημένου. Πολλοί από τους ηγέτες της Βρετανίας, συμπεριλαμβανομένου του πρωθυπουργού David Lloyd George, και ο ίδιος ο Balfour, ένιωθαν για τους Εβραίους και την ιστορία τους. Αυτοί οι άνδρες ήταν βαθιά θρησκευόμενοι Χριστιανοί Σιωνιστές. Είχαν μεγαλώσει με βάση τη Βίβλο. οι Άγιοι Τόποι ήταν το πνευματικό τους σπίτι. Πίστευαν ότι ο σύγχρονος Σιωνισμός θα εκπλήρωνε μια θεϊκή υπόσχεση και θα επανεγκαταστήσει τους Εβραίους στη γη των αρχαίων πατέρων τους.

Η Διακήρυξη Μπάλφουρ χρησιμοποιούσε εσκεμμένα ασαφή γλώσσα. Ο όρος «εθνική κατοικία» επιλέχθηκε για να ελαχιστοποιηθεί το σιωνιστικό όνειρο, να γίνει η Παλαιστίνη εβραϊκό κράτος. Οι Άραβες, των οποίων τα «πολιτικά και θρησκευτικά» (όχι εθνικά και πολιτικά) δικαιώματα δεν έπρεπε να θιγούν όπως το έθεσε η διακήρυξη, αναφέρονταν μόνο ως «υπάρχουσες μη εβραϊκές κοινότητες» .

Η Διακήρυξη του Μπάλφουρ ήταν τελικά ανεπιτυχής και πολλοί σχολιαστές την τοποθετούν ανάμεσα σε παρόμοια άκαρπα σχέδια. Παραδόξως, οι Βρετανοί σε γενικές γραμμές κράτησαν τον λόγο τους και για τουλάχιστον δύο δεκαετίες μέχρι το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου επέτρεψαν στο σιωνιστικό κίνημα να φέρει εκατοντάδες χιλιάδες Εβραίους μετανάστες στην Παλαιστίνη. Αυτές οι νέες αφίξεις δημιούργησαν εκατοντάδες οικισμούς, συμπεριλαμβανομένων πολλών πόλεων, καθώς και την πολιτική, οικονομική, στρατιωτική και πολιτιστική υποδομή του μελλοντικού κράτους του Ισραήλ. Η Διακήρυξη του Μπάλφουρ ήταν το πρώτο κεφάλαιο σε μια ημιτελή ακόμα ιστορία.

Η πρωτότυπη επιστολή παρουσιάστηκε στη Βρετανική Βιβλιοθήκη το 1924 από τον Lionel Walter, τον 2ο Λόρδο Rothschild.

Η επιστολή:

Foreign Office,
2 Νοεμβρίου 1917.

Αγαπητέ Λόρδε Rothschild,

Έχω μεγάλη χαρά να σας μεταφέρω, εξ ονόματος της Κυβέρνησης της Αυτού Μεγαλειότητας, την ακόλουθη δήλωση συμπαράστασης προς τις εβραιοσιωνιστικές φιλοδοξίες, η οποία υποβλήθηκε και εγκρίθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο:

«Η Κυβέρνηση της Αυτού Μεγαλειότητας θεωρεί ευνοϊκά την ίδρυση στην Παλαιστίνη μιας εθνικής κατοικίας για τον εβραϊκό λαό και θα καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να διευκολύνει την επίτευξη αυτού του σκοπού, με σαφήνεια ότι δεν θα γίνει τίποτα που μπορεί να βλάψει τα αστικά και θρησκευτικά δικαιώματα των υφιστάμενων μη εβραϊκών κοινοτήτων στην Παλαιστίνη ή τα δικαιώματα και το πολιτικό καθεστώς που απολαμβάνουν οι Εβραίοι σε οποιαδήποτε άλλη χώρα».

Θα σας ήμουν ευγνώμων εάν γνωστοποιούσατε αυτή τη δήλωση στη Σιωνιστική 
Ομοσπονδία.

Με εκτίμηση

Arthur James Balfour