Το Πέρας μιας Αμφιλεγόμενης Θητείας: Η Αποχώρηση της Σακελλαροπούλου από την Προεδρεία

Καθώς φτάνουμε στο τέλος της θητείας της Κατερίνας Σακελλαροπούλου ως Προέδρου της Δημοκρατίας, είναι καιρός να αναλογιστούμε τι αφήνει πίσω της. Η θητεία της, που χαρακτηρίστηκε από την αρχή ως μια ευκαιρία για ανανέωση και προοδευτική διακυβέρνηση, κλείνει με ανάμεικτα συναισθήματα και αμφιλεγόμενες εντυπώσεις.

Αρχικά, η επιλογή της Σακελλαροπούλου θεωρήθηκε από πολλούς ως μια κίνηση προς την κατεύθυνση της προόδου και της ενότητας. Ωστόσο, η πραγματικότητα της διακυβέρνησής της απέχει από αυτές τις προσδοκίες. Παρά τις προσπάθειες για την προώθηση μιας ατζέντας που θα ένωνε τον ελληνικό λαό, η πολιτική πόλωση δεν μειώθηκε, αλλά αντίθετα, σε πολλές περιπτώσεις, εντάθηκε.

Ένα από τα σημεία κριτικής είναι η αντιμετώπιση των εθνικών θεμάτων. Η στάση της σε ζητήματα που άπτονται της εξωτερικής πολιτικής και της εθνικής κυριαρχίας έχει κριθεί από πολλούς ως ανεπαρκής. Η Ελλάδα αντιμετώπισε πολλαπλές προκλήσεις κατά τη διάρκεια της θητείας της, και η αίσθηση που επικρατεί σε σημαντικό τμήμα της κοινωνίας είναι πως η Πρόεδρος δεν κατάφερε να επιδείξει την απαιτούμενη ηγετική στιβαρότητα.

Επιπλέον, η κριτική για την ανανέωση της θητείας της επικεντρώνεται στην αίσθηση της αποστασιοποίησης από τα καθημερινά προβλήματα των πολιτών. Ενώ η ίδια προσπάθησε να προβάλλει ένα προφίλ κοντά στον πολίτη, οι πολιτικές και κοινωνικές πρωτοβουλίες της συχνά θεωρήθηκαν περισσότερο συμβολικές παρά ουσιαστικές. Η κοινωνική ανισότητα, η οικονομική κρίση, και οι προκλήσεις στην παιδεία και την υγεία δεν είδαν την πρόοδο που πολλοί περίμεναν.

Το πιο καυστικό σημείο, όμως, είναι η αντίληψη για την πολιτική της ουδετερότητα. Πολλοί υποστηρίζουν ότι η Σακελλαροπούλου, αν και υποτίθεται πως στέκεται πάνω από κομματικές γραμμές, δεν κατάφερε να αποφύγει την εμπλοκή στην πολιτική αντιπαράθεση, κάτι που υπονόμευσε τον θεσμικό της ρόλο.

Βοηθήστε τον Συντάκτη Ύλης - Στηρίξτε την ανεξάρτητη δημοσιογραφία

Καθώς η θητεία της φτάνει στο τέλος της, η κληρονομιά της Κατερίνας Σακελλαροπούλου θα συζητηθεί για καιρό. Ωστόσο, η κοινή γνώμη φαίνεται να συμφωνεί ότι η προεδρία της αφήνει πίσω της μια Ελλάδα όχι ενωμένη, αλλά περισσότερο διχασμένη από ποτέ, με ανοιχτά μέτωπα που η επόμενη διακυβέρνηση θα πρέπει να επουλώσει.