Τι σκέφτεται η Κυβέρνηση σχετικά με την Ελληνική Ιθαγένεια στην βασιλική οικογένεια

Τί μελετᾶ ἡ Κυβέρνησις γιά τούς βασιλόπαιδες Παῦλο καί Νικόλαο γιά νά διασπάσει τήν δυσαρέσκεια τοῦ συντηρητικοῦ κόσμου μετά τήν νομοθέτηση τοῦ γάμου – Ἡ ἄρνησις στό ἀντίστοιχο αἴτημα τοῦ Κωνσταντίνου καί ὁ πολιτικός καιροσκοπισμός.

ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ἀπό 50 χρόνια ἡ ἑλληνική βασιλική οἰκογένεια ὑπῆρξε στόχος μικροκομματικῶν σκοπιμοτήτων. Μία τέτοια σκοπιμότης ὁδήγησε στήν ἀφαίρεση τῆς ἑλληνικῆς ἰθαγενείας ἀπό τά μέλη της. Καί τώρα σκοπιμότης ὁδηγεῖ τόν κ. Μητσοτάκη στήν ἀπόφαση νά τήν ἀποδώσει καί πάλι στούς πρίγκηπες Παῦλο καί Νικόλαο.
Τό ἐπιτελεῖο τοῦ Πρωθυπουργοῦ στό Μέγαρο Μαξίμου βλέπει νά πυκνώνουν τά ἀνησυχητικά μηνύματα γιά τήν ὀγκουμένη ἀντίδραση τῆς βάσεως τῆς Νέας Δημοκρατίας σχετικῶς μέ τήν ἀπόσταση πού παίρνει ἀπό παραδοσιακές θέσεις τῆς παρατάξεως. Ἐντάσσει κατόπιν τούτου τήν ἀπόδοση τῆς ἰθαγενείας στά μέλη τῆς βασιλικῆς οἰκογενείας σέ μία σειρά πολιτικῶν κινήσεων μέ στόχο τήν διάσπαση τοῦ «μετώπου τῆς ὀργῆς» τό ὁποῖο σφυρηλατεῖται στά δεξιά τοῦ κόμματος.

Ἔχοντας νά ἀντιμετωπίσει πολύ σύντομα τήν δοκιμασία τῶν εὐρωεκλογῶν, ὁ κ. Μητσοτάκης διαπιστώνει ὅτι τό πολιτικό κόστος τῶν ἀποφάσεών του ἀφ’ ἑνός γιά τήν «νομιμοποίηση» χιλιάδων παρανόμως εἰσελθόντων μεταναστῶν καί ἀφ’ ἑτέρου γιά τήν θεσμοθέτηση τοῦ γάμου τῶν ὁμοφυλοφίλων, εἶναι πολύ μεγαλύτερο ἀπό ὅ,τι εἶχε ἀρχικῶς ἐκτιμηθεῖ.

Στήν ἀναζήτηση κάποιου μέτρου γιά ἐξισορρόπηση τῆς καταστάσεως, προεβλήθη ἡ ἰδέα τῆς ἀποδόσεως τῆς ἰθαγενείας, ἡ ὁποία ἀφῃρέθη μέ ἀπόφαση τῆς πρώτης κυβερνήσεως τοῦ ΠΑΣΟΚ ἀπό τήν βασιλική οἰκογένεια. Ἔτσι μιά ἐνέργεια πού ἔπρεπε νά εἶναι πρᾶξις δικαιοσύνης, ὑπεβαθμίσθη νά εἶναι πρᾶξις πολιτικῆς σκοπιμότητος, ἡ ὁποία ἔρχεται μάλιστα μετά μία σειρά μικροψυχιῶν, πού ἐκορυφώθη πρό ἔτους περίπου, μέ τήν ἀψυχολόγητη ἀπόφαση, ἡ κηδεία τοῦ ἐκλιπόντος βασιλέως Κωνσταντίνου νά εἶναι «ἰδιωτική κηδεία». Ὁ ἴδιος εἶχε ἀπό ἐτῶν ἀντιμετωπίσει ἄρνηση στό αἴτημα ἐπαναποδώσεως τῆς ἑλληνικῆς ἰθαγενείας, καί μέ αὐτό τό παράπονο πέθανε.

Τό «μήνυμα» εἶχε δοθεῖ ἀπό τότε, μέ τήν ἀθρόα συμμετοχή τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν στήν «ἰδιωτική» κηδεία τοῦ Βασιλέως. Ὅμως οἱ ἐπικοινωνιολόγοι τοῦ Μεγάρου Μαξίμου τό ἀγνόησαν θεωρῶντας ὅτι τό ζήτημα σύντομα θά λησμονηθεῖ. Ἡ ἐπιμονή ὅμως συγκεκριμένων κύκλων τῆς Κυβερνήσεως νά συνεχισθοῦν οἱ κινήσεις πολιτικῆς πού εἶναι ξένη πρός τίς ἀρχές τῆς παρατάξεως, ἀποτρέπει τήν ἐκτόνωση τῆς ὀργῆς τῶν Νεοδημοκρατῶν ψηφοφόρων…

Ἔτσι ἀναμένεται πολύ σύντομα νά ληφθοῦν ἀποφάσεις γιά τήν ἀπόδοση τῆς ἰθαγενείας, ἄν καί δέν πρόκειται νά ἔχει εὐμενῆ ἀπήχηση ἐνδεχομένη αἰτιολόγησίς της μέ ἀναφορές σέ δικαιωματισμούς, ὅπως καί μεγαλοστομίες τῆς Κυβερνήσεως περί ἰσονομίας καί ἀποδόσεως δικαιωμάτων. Ἀπ’ ἐναντίας, ἡ Κυβέρνησις θά πρέπει νά ἀπολογηθεῖ γιά τήν ἀβελτηρία 40 καί πλέον ἐτῶν ἀφαιρέσεως τῆς ἰθαγενείας. Αὐτό πού θέτει τά πράγματα σέ ὀρθή βάση εἶναι παλαιοτέρα δήλωσις τοῦ Πρίγκηπος Νικολάου: «Τό νά σοῦ ἀφαιρέσουν τήν ἰθαγένεια εἶναι κάτι γραφειοκρατικό, τό ἄν εἶμαι Ἕλληνας ἤ ὄχι τό ξέρω ἐγώ. Στίς φλέβες μου ρέει Ἑλλάδα, ἐγώ ταυτίζομαι μέ αὐτό τόν τόπο. Εἶμαι Ἕλληνας καί δέν μπορεῖ νά τό ἀμφισβητήσει κανείς».

Πηγη: Εφημερίδα Εστία